Door: Remco
Vrijdag 20 september 2013
De thema’s klimaat en duurzaamheid nemen terecht een steeds prominentere positie in op zakelijke beleidsagenda’s. Zo is het allang niet meer de exclusieve hobby van “groene ridders” op geitenwollen sokken om commerciële doelstellingen te rijmen met duurzaamheid. Sterker, juist bij bewuste, moderne ondernemers en ondernemingen gaan geld verdienen en duurzaamheid steeds vaker hand in hand.
Deze trend rechtvaardigt de vraag of het bedrijfsleven het stokje op het vlak van duurzaamheid van de overheid heeft overgenomen. Maar hoe het ook zij, als gezegd realiseren steeds meer ondernemingen en organisaties zich dat de wereld verandert en dat zij duurzaamheid goed moeten organiseren. Immers, wanneer “we” blijven consumeren zoals we nu doen, hebben we op termijn zes werelden nodig. Aangezien die er niet zijn, rest ons niets anders dan onze leefwijze aan te passen.
Deze urgentie maakt duurzaamheid tot dé economie van morgen. Cradle to cradle vormt hierbij een voornaam sleutelbegrip. Dit principe stelt “ons” in staat de biodiversiteit te herstellen. Andere voorname begrippen zijn creativiteit, innovatie en (onvoorwaardelijke) kennisdeling.
Is dit eng? Iedere vorm van verandering kan eng zijn. Echter, zie het niet als bedreiging maar draai het om; kijk vooral eens naar de vele kansen die duurzaamheid biedt. Het gelijk van deze boodschap zien we bijvoorbeeld heel sterk terug op de Duitse arbeidsmarkt. Daar werken vandaag de dag ruim 400.000 mensen in de duurzame-energiesector. Daarmee is het aandeel banen binnen deze sector sinds 2004 meer dan verdubbeld. Met name de Duitse biogasindustrie laat een enorme stijging in arbeidsplaatsen zien.
Kortom, het is de hoogste tijd voor een duurzame transitie in ons land. Een transitie waarbij ook de politiek niet mag en kan ontbreken. Gebeurt dit niet vanwege een betere wereld, laat dan de werkgelegenheid een voorname motivatie zijn…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten