vrijdag 8 november 2013

Lekker bakkie koffie

Door: Lida

Een kop koffie komt uit een pad of uit een cupje. Dat is wat de jeugd straks denkt. In een steeds sneller tempo maken allerlei apparaten plaats voor snellere en efficiĆ«ntere exemplaren. Dit proces, de zogenaamde vooruitgang, is al eeuwenlang gaande. Toch overvalt me soms een soort weemoed naar dingen van vroeger. Niet omdat ze beter waren, wel omdat ze anders waren.

Een telefoon met een draaischijf, een fototoestel met een rolletje, een langspeelplaat voor op een  pick-up? Ik groeide ermee op, maar het zal mijn kinderen straks niets meer zeggen. Al jarenlang kijken mijn kinderen me af en toe verwonderd aan met een blik van ‘waar heeft ze het over’. Las ik vroeger verhaaltjes voor uit Jip en Janneke, dan sloeg ik er bewust een aantal over. Want waarom was de moeder van Janneke zo absurd blij met haar stofzuiger? Ja, ik wist dat die moeder het tapijt voor die tijd moest schoonmaken met een rolveger. Met een wat? Tja, het is dat ik mijn eigen moeder ermee rond heb zien lopen.

Natuurlijk vind ook ik het prettig dat foto’s meteen terug zijn te zien op het schermpje van mijn digitale camera. Maar ik kan me nog wel de opgewonden spanning herinneren als ik na dagenlang wachten eindelijk mijn vakantiefoto’s kon ophalen. Want hoe zag dat vakantievriendje er ook al weer uit? En wat te denken van het gevoel van een gloednieuwe lp in je handen? In een mooie platenhoes, met teksten aan de binnenkant. De inhoud van je platenkast liet iets zien van wie je was. Bij Spotify heb je geen last van krassen en heb je altijd overal je muziek bij je, maar toch.

Op mijn tablet staan 4.000 boeken op een piepklein sd-kaartje. Twee dingen weet ik zeker: die ga ik in dit leven niet meer uitlezen en in mijn boekenkast hadden ze niet gepast. Ontwikkeling is natuurlijk goed, het maakt ons leven vaak makkelijker. In ieder geval ogenschijnlijk, want ik weet nog steeds niet wat mijn mobiele telefoon allemaal kan. Te ingewikkeld.

Toch hoop ik dat sommige dingen gewoon blijven zoals ze zijn. Zoals de koffie. Want er gaat toch niets boven de geur van een vers gezet bakkie?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten