Door: Lida
De laatste weken raak ik wat geïrriteerd van het
fenomeen Facebook….Begrijp me goed, ik vind Facebook voor veel zaken leuk,
grappig en interessant, [deze column verschijnt tenslotte ook op Facebook… ].
Mensen gebruiken hun FB-pagina immers om allerhande zaken te melden. Spannende
gebeurtenissen, vakantiekiekjes, lekkere recepten, handige uitgaanstips of
zomaar leuke foto’s. Mensen vragen aandacht voor in hun ogen dringende zaken, voeren
strijd, raden aan, verklaren elkaar de liefde, laten soms zelfs via hun
‘status’ weten aan hun partner dat de relatie voorbij is (echt waar, echt
gebeurd!) en vertellen over de dingen die hen in het leven overkomen. Tot zover
allemaal prima en wat ik niet wil lezen, sla ik gewoon over.
Toch zitten er in mijn ogen ook nare kantjes aan
Facebook. Zoals bijvoorbeeld een vertekend beeld van de werkelijkheid. Mensen
posten allemaal die dingen die ze aan de buitenwereld willen laten zien. Het
toont hen in optima forma. Ook ik doe dat. Natuurlijk plaats ik geen bericht
als één van mijn zoons de klas uit is gestuurd, een onvoldoende heeft gehaald
of stiekem een sigaret heeft gerookt. [noot: natuurlijk zijn al deze dingen
niet waar ;-)]. Wel plaats ik een aandoenlijke foto van zoonlief die zijn
huiswerk leert terwijl onze kat op zijn rug ligt te slapen.
Luie zondag
Soms kan ik erg genieten van een zondag, waarbij ik
niet veel meer doe dan een boek lezen en wat tv kijken. Totdat ik besluit op
Facebook te kijken waar ik dan lees en zie wat de rest van de wereld die dag
heeft gedaan. Wat eerst voelde als een lekkere luie, ontspannen zondag lijkt
opeens wel heel erg saai….
Facebook-politie
Toch is dat niet de reden waarom ik eraan twijfel
of ik op Facebook wil blijven. Wat mij namelijk het meeste ergert, is de Facebook-politie.
Zo noem ik tenminste de mensen die elkaar ongevraagd op de vingers tikken. Zo
kreeg ik een tijdje geleden van iemand die nog nooit eerder op mijn status
reageerde, een opmerking over een spelfout die in mijn bericht stond. Ja,
dus….? Of mensen ergeren zich aan foto’s die geplaatst worden en maken dat dan
ongezouten kenbaar. Laat iedereen dat lekker zelf uitzoeken. Als je er niet
tegen kunt, kijk je maar niet.
Posi-Lief
Maar gisteren viel ik helemaal van mijn bureaustoel
en had ik meteen inspiratie voor deze column. Een vrouw had een paar dagen geleden
besloten vegetariër te worden. Een initiatief dat ik uiteraard toejuich. Ze
vond het in de praktijk alleen best wel moeilijk en vroeg om tips hoe ze dat
vol kon houden. De vrouw in kwestie werd overstelpt met goede adviezen en
pep-talks. Tot mijn grote ergernis waren er ook reacties van mensen die haar
tot de grond toe afbrandde. Met opmerkingen over dierenleed en dat ze zich
moest schamen….Kijk, daar schaamde ik me dan weer voor. Ik ken de vrouw in
kwestie niet en ik ken de mensen niet die op haar reageerden. Het was een
bericht dat ik toevallig langs zag komen. Ik vraag me alleen wel af hoe lang
het nog gaat duren voordat mensen begrijpen dat je met positiviteit veel verder
komt. Mijn verzoek: laat het wijzende vingertje voortaan weg… En laten we
vooral, zoals een van mijn FB-vriendinnen het consequent noemt, Posi-Lief zijn!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten