Trots op ‘mijn’ stad

Door:  Conny Rijken

Rotterdam. Ik ben er geboren en getogen. Een van mijn eerste duidelijke herinneringen was het ‘gat’ op de Coolsingel vlakbij het stadhuis. In dat ‘gat’ werd de metro aangelegd. Ja, zo oud ben ik al… Eigenlijk zijn veel van mijn herinneringen aan Rotterdam gekoppeld aan bouwen en verbouwen. Er was altijd bedrijvigheid. Ik vond dat heel gewoon.

Als ik in mijn jeugd in een andere grote stad kwam, vond ik het daar altijd zo rustig. Geen opengebroken straten, bouwverkeer en bouwgeluiden. Die waren er natuurlijk wel, maar ze vielen mij blijkbaar niet op. Dat er in Rotterdam altijd bouwbedrijvigheid was, had natuurlijk een reden, dat behoeft geen verdere uitleg. En voor wie benieuwd is naar hoe het centrum van de stad er voor de oorlog uitzag, kan putten uit alle beschikbare documentatie. Boekenplanken vol zijn er verschenen. Ik heb zelf ook een bescheiden collectie.

Dat bouwen is nooit gestopt. Het zit blijkbaar in de genen van de stad. Altijd was en is er in het centrum wel ergens een kantoorgebouw, flatgebouw of winkelpand in aanbouw. Altijd was er wel een plek die je uitsluitend kon bereiken via planken, daarbij goed uitkijkend dat je niet op je snuit ging. Ach, je wende er aan.

Toen ik ‘op mezelf’ ging, vertrok ik uit de stad. Kan me nog herinneren dat ik toen heel stellig riep ‘Ik ga nooit meer terug naar Rotterdam’. Inmiddels weet ik dat niet meer zo zeker. De laatste tijd kom ik weer vaker in het centrum en op de Kop van Zuid. Dan verbaas ik mij over de prachtige gebouwen die daar de afgelopen jaren zijn verrezen. Wat een skyline! En als ik in de avond op de Van Brienenoordbrug rijd en ik kijk eens rond, ben ik eigenlijk best trots op ‘mijn’ stad. Wat een magnifiek gezicht, al die lichtjes.

Gisteren was ik bij de presentatie van de vierde uitgave van Gers!, een magazine met louter positieve verhalen over Rotterdam en de Rotterdammers. Locatie: het Oude Luxor. Extra dimensie: het Internationale Film Festival Rotterdam. De zaal zat vol met mensen die Rotterdam een warm hart toe dragen, dat voelde je gewoon. Wat een feest, wat een stad! Op zo’n moment denk ik: Rotterdam is toch wel echt ‘mijn’ stad. Ja toch niet dan?


Zien en horen hoe het voelt om Rotterdammer te zijn? Bekijk dan deze videoclip Hart van Rotterdam, gemaakt ter gelegenheid van GERS! meets IFFR.